O Bir Golden Retriever... Tayfa'nın Halleri...

O bana bir kutu içinde boynunda kırmızı kurdele ile geldi. Kucağıma ilk aldığımda kafasını bile tutamadığını gördüğümde aman allahım bu nasıl büyeyecek dedim :) 

Annem ile birlikte TAYFA sayesinde belki de en güzel koskoca 2 yaz ayını geçirdik... 

Hastalandı... Çok korktuk. Ama poposunu bile kolonyalı mendiller ile silip nerede yatıracağımızı şaşırmışken bize yaptığı bu sevimli numaralar ile kendine daha da çok bağladı.

Onun bize gelme amacı babamın teknesinde bir arkadaşa ihtiyacı olmasıydı... Ve belli bir aya geldiğinde onu babama bırakacaktık. Ben ve annem bu sahneyi hiç ama hiç unutmuyoruz. Onu ilk teknede yalnız bıraktığımız gece... Bu bakışı aklıma kazınmıştır, 80 yaşıma geldiğimde bile hatırlarım eminim :)

Şimdi ise artık babamın en iyi dostu, ailemizin ise daimi neşesi oldu çıktı... Koskoca 4 senedir bizimle. Benim ve bizim için o bir Golden Retriever değil... 

 O bizim neşemiz, gülüşümüz, terapistimiz, dostumuz, arkadaşımız, çocuğumuz ve ailemizden biri...

Ve o bir canı istediğinde bir köpekten beklenmeyecek kadar kedi dostu :)

Sizlerle de paylaşmak istedim... Yakında babamla birlikte yaptıkları yetenek sizsinize iyi bir yarışmacı olabilecek kadar fazla olan yeteneklerini de sizinle paylaşacağım :)

Bu dünya da kimsenin ama hiç kimsenin size vermediği kadar sevgiyi, sadakati ve neşeyi tek bir hareketi ile yapabilen harika varlıklar... İyiki varlar...

Gözde